Πώς μπορείτε να αναγνωρίσετε τα συμπτώματα υψηλής αρτηριακής πίεσης και να αποφύγετε επικίνδυνες επιπλοκές;

Η υπερτονική ασθένεια είναι μία από τις πιο κοινές παθολογίες στην καρδιακή περιοχή, στην οποία κάθε τρίτος κάτοικος του πλανήτη μας διαγιγνώσκεται στην ηλικία των 45 ετών. Τα τελευταία χρόνια, η ασθένεια έχει γίνει πολύ νεότερη και τώρα συχνά με τον αριθμό των ασθενών με υψηλή αρτηριακή πίεση που μπορούν να δουν πολύ νέους ανθρώπους με υψηλή πίεση. Ο κύριος κίνδυνος της παθολογικής κατάστασης έγκειται στις επιπλοκές του. Η GB μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό επεισόδιο που μειώνουν το ανεύρυσμα των κύριων πλοίων, προκαλούν την ανάπτυξη μιας τραχίας νεφρικής λειτουργίας και μια ισχυρή επιδείνωση της οπτικής ποιότητας.

Η ανθρώπινη αρτηριακή πίεση έχει ανώτερο, καρδιακό ρυθμό ή συστολική αξία καθώς και διαστολική πίεση ή χαμηλότερο νεφρικό επίπεδο. Σύμφωνα με τα πρότυπα της ΠΟΥ, το πρότυπο αυτών των δεικτών δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 139/89 mm Hg. Art. , Διαφορετικά, είναι κοινό να μιλάμε για υψηλή αρτηριακή πίεση. Πρώιμη διάγνωση και έγκαιρη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης - η πιθανότητα ενός ατόμου να αποτρέψει την εμφάνιση παθολογικών αλλαγών μέσω πολλών εσωτερικών οργάνων που διατηρούν την υγεία και απολαμβάνουν μια πλήρη ζωή για πολλά χρόνια.

Αιτιολογικό Δυστυχώς, η σύγχρονη ιατρική δεν ήταν ακόμη σε θέση να λύσει πλήρως όλες τις πιθανές αιτίες της υψηλής αρτηριακής πίεσης, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς είναι γνωστές για τους γιατρούς. Προκειμένου να προσδιοριστεί ποιος παράγοντας οδήγησε στην ανάπτυξη της νόσου, μόνο ένας έμπειρος ειδικός που όχι μόνο χρησιμοποιεί τις γνώσεις του στη διαγνωστική διαδικασία, αλλά και τα αποτελέσματα πολλών μελετών που επιβεβαιώνουν ή αντικρούουν την παρουσία σημείων υψηλής αρτηριακής πίεσης σε ένα άτομο.

Ο κύριος λόγος για την ανάπτυξη της αρτηριακής πίεσης είναι η παραβίαση της δραστηριότητας του συμπαθητικού συστήματος αδρεναλίνης ενός ατόμου, δηλαδή ο συνεχής ερεθισμός του κέντρου, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη στένωση των αγγείων στον εγκέφαλο.

Αυτό μπορεί να γίνει υπό την επήρεια πολλών εξόδων και ενδογενών παραγόντων που συμβάλλουν σε ξαφνικές κράμπες αιμοφόρων αγγείων.

Τα συμπτώματα της υψηλής αρτηριακής πίεσης μπορούν να εμφανιστούν σε άτομα με εξωγενούς παράγοντες που τοποθετούνται με αυτόν τον τρόπο για την ανάπτυξη μιας παθολογικής κατάστασης:

Συχνές φορτίες και βαριές νευρικές εντάσεις. ακατάλληλη διατροφή. καθισμένος τρόπος ζωής? Ακανόνιστη εργάσιμη ημέρα, εργάζεστε σε μια νυχτερινή βάρδια. Τακτική κατανάλωση σε μεγάλες ποσότητες ισχυρού αλκοόλ και καπνίσματος. Φάρμακα; Εντατική φροντίδα. Κάτω από τους ενδογενείς παράγοντες, η ηλικία και η κακή κληρονομιά έρχονται στο προσκήνιο όταν η ασθένεια μπορεί να μετακινηθεί από τους γονείς σε ένα παιδί. Η ανάπτυξη υψηλής αρτηριακής πίεσης ισχύει επίσης:

Αγγειακές αλλοιώσεις αθηροσκλήρωση. Ευσαρκία; Συγκεκριμένα, μεταβολικές ασθένειες, σακχαρώδης διαβήτης, υπερθυρεοειδισμός. Νεφρικές ασθένειες · αυξημένα επίπεδα ασβεστίου και νατρίου στο αίμα. Ορμονικές αλλαγές που είναι η πιο συνηθισμένη αιτία υψηλής πίεσης στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της εμμηνόπαυσης. ταξινόμηση Υπάρχει επί του παρόντος περισσότερο από μια ταξινόμηση υψηλής αρτηριακής πίεσης. Η ασθένεια διαφέρει συνήθως από το είδος της πορείας, την παρουσία επιπλοκών, τους λόγους για την ανάπτυξη, τους δείκτες πίεσης και πολλά άλλα.

Οι σύγχρονοι καρδιολόγοι διακρίνουν αρκετές ενυδάτωση (ανάλογα με τους δείκτες υψηλής πίεσης):

1 βαθμός εκτύπωσης αυξάνεται σε 159-140/99-90 mm ed. Τέχνη. ; 2 μοίρες Τα βέλη ενός μηχανικού τορομέτρου, ένας δείκτης 179-160/109-100 mm RT διαγνώστηκε. Τέχνη. ; 3 βαθμοί - επίμονη ή περιοδική αύξηση πίεσης άνω των 180/110 mm ed. Τέχνη. Μετά την γενικά αναγνωρισμένη ταξινόμηση του ΠΟΥ, υπάρχουν τέτοια στάδια της νόσου:

1. Επίπεδο μεταβατικής αύξησης της πίεσης χωρίς βλάβη στα όργανα στόχου. 2 στάδια - η παρουσία σημείων βλάβης στα εσωτερικά όργανα, κάτω από τα οποία ο κύριος στόχος είναι η καρδιά, τα αιμοφόρα αγγεία, οι δομές των ματιών, ο εγκέφαλος και τα νεφρά. Επίπεδο 3 - Σταθερή αύξηση της αρτηριακής πίεσης στο πλαίσιο της ανάπτυξης επιπλοκών, από τις εκδηλώσεις των οποίων το πρόσωπο μπορεί να πεθάνει. Οι υπερτασικές ασθένειες έχουν τα δικά τους είδη ρεύματος, όπως:

Ένας καλοήθης τύπος ή μια υποτονική παραλλαγή GB εάν τα συμπτώματα της παθολογίας αναπτύσσονται πολύ αργά για δέκα χρόνια και ο κίνδυνος επιπλοκών αξιολογείται ελάχιστα. Μια κακοήθη ασθένεια στην οποία καταγράφονται ισχυρό άλμα εκτύπωσης, βλάβες των οργάνων στόχων και συχνών υπερτονικών κρίσεων (αυτή η έκδοση της νόσου είναι δύσκολο να δανειστεί σε φαρμακευτική αγωγή). Συμπτώματα Η ασθένεια στα αρχικά στάδια της ανάπτυξής της είναι σχεδόν ασυμπτωματική, η οποία περιπλέκει την έγκαιρη ανίχνευσή της. Σε αυτούς τους ασθενείς, η αυξημένη πίεση μπορεί να εκτεθεί σε φυσική εξέταση ή κατά τη συνήθη εισδοχή στην κλινική.

Πόνος στην καρδιά με υψηλή αρτηριακή πίεση Ένας πιο πολύπλοκος τύπος υψηλής αρτηριακής πίεσης χαρακτηρίζει μια σειρά χαρακτηριστικών που επιδεινώνουν σημαντικά την ποιότητα ζωής ενός ατόμου και είναι ο λόγος για την έλξη του σε ειδικούς. Το κύριο σύμπτωμα της νόσου είναι η αύξηση της αρτηριακής πίεσης πάνω από 140/90 mm ed. Αυτή η ασθένεια προκαλεί την ανάπτυξη πονοκεφάλων που είναι το αποτέλεσμα της μείωσης των αγγείων του εγκεφάλου. Κατά κανόνα, οι άνθρωποι που είναι ευαίσθητοι σε υψηλή αρτηριακή πίεση διαμαρτύρονται για την εμφάνιση του πόνου στο λαιμό και τους ναούς που παλλίζουν, γεγονός που διαφέρει από την σοβαρή και ξαφνική ανάπτυξή τους. Αυτός ο πόνος και ο παλμός δεν πηγαίνουν μετά τη λήψη αναλγητικών.

Η υπέρταση συχνά αισθάνεται σόλο εξουδετέρωση, η οποία μπορεί να συμβεί μετά την εκτέλεση της ευκολότερης εργασίας. Το σύμπτωμα συχνά συνοδεύεται από ναυτία και έμετο, καθώς και γενική κακουχία λόγω της αύξησης της ενδοκρανιακής πίεσης. Η στένωση των αγγείων του ακουστικού βοηθήματος οδηγεί σε θόρυβο στα αυτιά όταν φαίνεται σε κάποιον ότι τα αυτιά του είναι πολύ τοποθετημένα και ουσιαστικά χάνει την ικανότητά του να αντιλαμβάνεται τους ήχους του περιβάλλοντος.

Η παραβίαση της στεφανιαίας ροής αίματος οδηγεί στην ανάπτυξη της μυοκαρδιακλαιμίας. Αυτοί οι ασθενείς έχουν δύσπνοια και πόνο στο κουρέλι που είναι κατάλληλοι για διόρθωση με νιτρικά. Εκείνη την εποχή, το όργανο λειτουργεί σε βελτιωμένη λειτουργία για να ωθήσει τη στοίβα αίματος σε στενά πλοία βαλίτσας. Κάθε επίθεση της στηθάγχης Pectoris συνοδεύει έναν γρήγορο παλμό, έναν έντονο καρδιακό παλμό και τον κίνδυνο ότι μια τέτοια εντυπωσιακή επιπλοκή μιας παθολογικής κατάστασης συμβαίνει ως έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Σε περίπτωση υψηλής αρτηριακής πίεσης, τα μάτια των ματιών καθορίζονται με μια απότομη επιδείνωση της όρασης και την ανάπτυξη της αγγειοπάθειας υπέρτασης των αγγεία του αμφιβληστροειδούς. Το πάτωμα εμπλέκεται επίσης στην παθολογική διαδικασία που διογκώνεται και πιέζει το οπτικό νεύρο. Εκείνη την εποχή, ένα άτομο εισάγει τα "φραγκοστάφυλα" μπροστά στα μάτια του, τους σκοτεινούς κύκλους και το ding.

Μια επιπλοκή των συμπτωμάτων της υψηλής πίεσης στις γυναίκες συμβαίνει συχνότερα στην εμμηνόπαυση κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η ορμονική αναδιάρθρωση συμβαίνει στο σώμα του αντιπροσώπου του ασθενέστερου φύλου με παραβίαση της παραγωγής βιολογικά δραστικών ουσιών που ελέγχουν το κανονικό επίπεδο πίεσης. Ως εκ τούτου, η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι η πιο συνηθισμένη συνέπεια της εμμηνόπαυσης στις γυναίκες.

Επιπλοκές Η GB αναφέρεται στον αριθμό των ύπουλων ασθενειών που σιγά -σιγά προχωρούν και πολύ συχνά διαγνωσμένες στο στάδιο της εμφάνισης των πρώτων επιπλοκών της παθολογικής διαδικασίας. Με μια σταθερή αύξηση της αρτηριακής πίεσης στα όργανα στόχου, πραγματοποιούνται δυστροφικές και σκληρητικές αλλαγές, γεγονός που οδηγεί σε ακαθάριστες λειτουργικές διαταραχές. Πρώτα απ 'όλα, τα νεφρά, ο εγκέφαλος, η καρδιά, ο οπτικός αναλυτής και τα αιμοφόρα αγγεία υποφέρουν από αρτηριακή υπέρταση.

Το κάπνισμα ως αιτία υψηλής αρτηριακής πίεσης Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες κινδύνου που επηρεάζουν την ανάπτυξη επιπλοκών με υψηλή αρτηριακή πίεση και τον βαθμό της σοβαρότητάς τους:

Κακές συνήθειες, ειδικά το κάπνισμα. ένας καθισμένος τρόπος ζωής και ένας αυξημένος δείκτης μάζας σώματος. Αυξημένο επίπεδο χοληστερόλης στο αίμα και την υπεργλυκαιμία. Συχνή φορτία. ανεπάρκεια καλίου και μαγνησίου στο σώμα. Οι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία. Κληρονομική διάθεση. Σε περίπτωση υπερτασικής ασθένειας, η καρδιά πρέπει να λειτουργεί υπό συνθήκες υψηλού στρες, οι οποίες σχετίζονται με την ανάγκη να ωθήσει το αίμα σε στενά σκάφη. Με την πάροδο του χρόνου, το τοίχωμα του μυοκαρδίου πυκνώνει και σε ένα άτομο υπάρχει υπερτροφία της αριστερής κοιλίας και η πείνα οξυγόνου του καρδιακού μυός.

Διαφορετικοί τύποι υψηλής αρτηριακής πίεσης διαφοροποιούνται από την πλευρά της καρδιάς:

Ισχαιμική νόσο · Στηθάγχη; Αθηροσκλήρωση των στεφανιαίων αγγείων. Οξεία μορφή καρδιακής ανεπάρκειας με τη μορφή εμφράγματος του μυοκαρδίου. Χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια. Ένας υψηλός βαθμός αρτηριακής πίεσης προκαλεί την εμφάνιση εγκεφαλικών διαταραχών σε ένα άτομο, το οποίο εκδηλώνεται στην πρακτική της σοβαρής ζάλης, κεφαλαλγίας, αυτιών, μείωσης της μνήμης και πολλά άλλα. Υπάρχουν διάφορες επιλογές για πολύπλοκες επιπλοκές εγκεφάλου υψηλής αρτηριακής πίεσης:

Εγκεφαλοπάθεια με αιθουσαίες διαταραχές. Ισχαιμικό και αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Γνωστικές ασθένειες της εγκεφαλικής δραστηριότητας. Όπως γνωρίζετε, τα νεφρά ελέγχουν την ποσότητα νερού και αλατιού στο σώμα. Αλλά με αύξηση της αρτηριακής πίεσης, μπορείτε να κάνετε πλήρως την κύρια εργασία σας. Αυτό συμβάλλει στην ανάπτυξη μιας σειράς επιπλοκών, όπως:

Νεφρική ανεπάρκεια? Παραβίαση της λειτουργίας του φιλτραρίσματος και της απελευθέρωσης υγρού · Νεφροσκλήρωση. Τέτοιες διαταραχές οδηγούν στην ανάπτυξη μιας σειράς συμπτωμάτων σε υψηλή αρτηριακή πίεση που υποδεικνύει μια παθολογία των νεφρών. Ένας άρρωστος αρχίζει να διαμαρτύρεται για γενική αδυναμία, κακουχία, προέλευση και ακατάλληλη ναυτία.

Η ήττα των ματιών εκδηλώνεται από την εμφάνιση της αιμορραγίας στον αμφιβληστροειδή, το οίδημα του οπτικού δίσκου και την προοδευτική απώλεια της όρασης. Από την πλευρά των περιφερειακών αγγείων με αρτηριακή υπέρταση, η πιο εντυπωσιακή επιπλοκή είναι η στρωματοποίηση του τοίχου του, ιδιαίτερα το γνωστό αορτικό ανεύρυσμα, το οποίο σχηματίζεται και οδηγεί ασυμπτωματικό, που συχνά οδηγεί σε ξαφνικό θανατηφόρο αποτέλεσμα.

Διάγνωση Η διάγνωση του GB με τη δημιουργία της σκηνής και ο βαθμός ανάπτυξης της νόσου είναι ένα σημαντικό βήμα προς τον διορισμό επαρκούς θεραπείας της παθολογικής κατάστασης. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με μια ιατρική εγκατάσταση για να καθορίσετε τις αιτίες της αυξημένης πίεσης και μεθόδων της διόρθωσής σας εάν τα πρώτα σημάδια δείχνουν ότι δείχνει μια υπερτασική ασθένεια.

Σύστημα σκάφους καρδιο και υψηλή αρτηριακή πίεση Ένα σύμπλεγμα διαγνωστικών μέτρων σε περίπτωση υποψίας υψηλής αρτηριακής πίεσης περιλαμβάνει μια σειρά εργαστηριακών και οργανικών μελετών, όπως:

Εργαστηριακή εξέταση αίματος με τον οποίο μπορείτε να προσδιορίσετε το επίπεδο του καλίου και του μαγνησίου, της κρεατινίνης, της επιβλαβούς χοληστερόλης, της γλυκόζης και των παρόμοιων. Βιοχημική εξέταση των ούρων με τον προσδιορισμό της ποσότητας πρωτεΐνης. Ηλεκτροκαρδιογραφία (EKG); Υπερηχογράφημα εξέταση της καρδιάς. Doppler -flosse; Επιθεώρηση του δαπέδου των ματιών. Η διαγνωστική διαδικασία για υψηλή αρτηριακή πίεση, με την οποία μπορεί να καθορίσει ο βαθμός διαταραχών, αποτελείται από δύο στάδια:

Το πρώτο στάδιο είναι ο προσδιορισμός των κλινικών εκδηλώσεων της νόσου από τα λόγια της υψηλής αρτηριακής πίεσης και της επίτευξης των αποτελεσμάτων των πρόσθετων μελετών. Το δεύτερο στάδιο είναι μια ειδική μελέτη με την οποία μπορείτε να καθορίσετε τον ακριβή βαθμό ασθένειας και την παρουσία των επιπλοκών του στον ασθενή χρησιμοποιώντας θεραπεία μαγνητικού συντονισμού (MRI) ή την εξέταση x -RAY. Η καθημερινή παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης επιτρέπει την ακριβή εικόνα της πορείας της νόσου. Χάρη σε αυτό, μπορείτε να ορίσετε τις διακυμάνσεις της πίεσης όλη την ημέρα και να καθορίσετε τον μέσο δείκτη που χαρακτηρίζει τον βαθμό υψηλής αρτηριακής πίεσης. Το κύριο μειονέκτημα μιας τέτοιας μελέτης είναι το υψηλό κόστος τους.

Θεραπεία Η θεραπεία των υψηλών τραυματισμών της αρτηριακής πίεσης θα πρέπει να εμφανίζεται σε ένα καρδιολογικό νοσοκομείο στο οποίο υπάρχει η πιθανότητα συνεχούς ελέγχου του επιπέδου της αρτηριακής πίεσης. Επιπλέον, ο γιατρός μπορεί να αλλάξει το σχέδιο θεραπείας του ασθενούς εάν είναι απαραίτητο και να συνταγογραφήσει αποτελεσματική φαρμακευτική αγωγή σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη κλινική περίπτωση.

Αρχίζουν να θεραπεύουν την ασθένεια με το διορισμό μιας ειδικής διατροφής που περιορίζει αυστηρά το τραπέζι αλάτι, το λίπος και τα ψημένα πιάτα, καθώς και τα συντριπτικά προϊόντα καπνού και αλεύρου. Η υπερτασική διατροφή στοχεύει στη βελτίωση του γενικού κράτους, για να αποτρέψει την ανάπτυξη οίδημα, να εξομαλύνει το βάρος και τα παρόμοια.

Σύμφωνα με τις νέες ευρωπαϊκές συστάσεις, η θεραπεία της GB πρέπει να είναι ολοκληρωμένη και να περιέχει έναν αριθμό φαρμακευτικών προϊόντων, το αποτέλεσμα των οποίων μειώνει την αρτηριακή πίεση και εξαλείφει τους κινδύνους μετατροπής της νόσου σε κακοήθη εκδοχή της πορείας της ή την ανάπτυξη επιπλοκών της παθολογικής κατάστασης. Πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ της υψηλής αρτηριακής πίεσης μεταξύ των πιο συχνά χρησιμοποιούμενων ομάδων φαρμάκων:

Alpha Blocker; Γαγκλοεμβάτες. Αναστολείς ACE. Beta blocker; Αναστολέας καναλιών ασβεστίου. Διουρητικά. Ο γιατρός δίνει ιδιαίτερη προσοχή στο διορισμό των διουρητικών. Το γεγονός είναι ότι δεν είναι όλα τα διουρητικά λόγω των ιδιοτήτων του για το πλύσιμο του καλίου για το σώμα είναι ασφαλές για το σώμα. Για το λόγο αυτό, η χρήση τέτοιων φαρμάκων θα πρέπει να συνδυάζεται με τη χρήση παρασκευασμάτων καλίου υπό τον έλεγχο της βιοχημικής σύνθεσης του αίματος. Επιπλέον, τα διουρητικά όχι μόνο μειώνουν την πίεση, αλλά και το οίδημα των ιστών με υπερβολική έκκριση νατρίου.

Απαγορεύεται αυστηρά να θεραπεύεται ανεξάρτητα η υψηλή αρτηριακή πίεση.

Επίσης, δεν συνιστάται η χρήση φαρμάκων που μοιάζουν με αίμα στην παραδοσιακή ιατρική χωρίς να συντονίζει αυτή τη χρήση με τον ισχύοντα γιατρό. Τα απαγορευμένα μέτρα ως κύρια αντίθεση μπορούν να προκαλέσουν επείγουσα υπερτασική κρίση και την ανάγκη για τον άμεσο χώρο του ασθενούς σε ένα ειδικό νοσοκομείο προκειμένου να διευκρινιστούν οι αιτίες των επιπλοκών και να λύσουν το πρόβλημα της περαιτέρω τακτικής της απομάκρυνσής τους.

Ο γιατρός περιγράφει τη θεραπεία με υψηλή αρτηριακή πίεση πρόληψη Για να αποφευχθεί η υπέρταση, είναι απαραίτητο να υποβληθούν ορισμένα μέτρα που στοχεύουν στην έγκαιρη ανίχνευση και εξάλειψη των κινδύνων ανάπτυξης μιας παθολογικής κατάστασης και στη σταθεροποίηση της ήδη αυξημένης πίεσης. Προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση των πρώτων σημείων της νόσου, ένα άτομο πρέπει να εξομαλύνει τον τρόπο ζωής του, να παραιτηθεί από τις κακές συνήθειες και την κατανάλωση αλατιού, να αυξήσει τη σωματική τους δραστηριότητα και να χάσει βάρος. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί σε πιθανούς ασθενείς στους οποίους ο κίνδυνος υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι κληρονομικός. Αυτή η κατηγορία ανθρώπων θα πρέπει πάντα να είναι σε θέση να μετρήσει την πίεση με την οποία μπορείτε να παρακολουθείτε την κατάστασή σας.

Η εμφάνιση διαταραχών που προκαλείται από την αρτηριακή πίεση μπορεί να προειδοποιηθεί εάν:

Οδηγήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής (ιατρική φυσική αγωγή, γυμναστήριο, μασάζ, πεζοπορίες καθαρού αέρα, σκι, κολύμπι στην πισίνα) και εκπαιδεύστε τακτικά στο γυμναστήριο. Σταματήστε επιβλαβή φαγητό, καπνό και μην πίνετε αλκοόλ. Μειώστε τη χρήση αλατιού σε 3-4 g την ημέρα. απαγορεύεται να τρώτε τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζωικά λίπη, συντηρητικά, επίπεδα χοληστερόλης. Παρακολουθήστε μια σαφή καθημερινή ρουτίνα και ασκήστε πλήρη ύπνο. να αποτρέψει την εμφάνιση υπερβολικών αποθεμάτων λίπους που προκαλούν παχυσαρκία. Να αποτρέψει τις αγχωτικές καταστάσεις · υποβάλλονται τακτικά σε προληπτική εξέταση από έναν καρδιολόγο και θέτουν τις απαραίτητες δοκιμές. Εάν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια αυξανόμενης πίεσης, αναζητούν αμέσως ιατρική βοήθεια. Οι άνθρωποι που κληρονόμησαν την τάση προς την υψηλή αρτηριακή πίεση πρέπει να γνωρίζουν την υγεία τους, να ασκούν και να την εξετάζουν τακτικά. Η τελική διάγνωση του GB συνεπάγεται την παρατήρηση των ασθενών στο φαρμακείο των ασθενών και, εάν είναι απαραίτητο, στείλτε τους στην Επιτροπή για να καθορίσει μια αναπηρία.